Movies Ltd

Αφού ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας των μεταλλαγμένων σούπερ ηρώων X-Men, όπου πρωταγωνιστεί, με τον υπότιτλο Apocalypse κι ενώ τελειώνει τις υποχρεώσεις του στο σετ της επερχόμενης διασκευής του Macbeth, ο κορυφαίος σύγχρονος αστέρας Michael Fassbender, δηλώνει πανέτοιμος για την εκκίνηση της παραγωγής του πολυαναμενόμενου Assassin's Creed, εκεί που θα υποδυθεί τον βασικό ρόλο της υπόθεσης Κάλουμ Λιντς. Σε παραγωγή της New Regency η κινηματογραφική μεταφορά του μυθικού βίντεο παιχνιδιού της Ubisoft, σκηνοθετείται από τον Justin Kurzel (και του προαναφερθέντος Μάκβεθ) και αποτελεί ένα από τα γερά χαρτιά της 20th Century Fox για μια δυνατή εμπορική πορεία κατά την επόμενη κινηματογραφική χειμερινή σεζόν. Μια επαναστατικού τύπου τεχνολογία θα καταφέρει να ξεκλειδώσει τις αναμνήσεις του Κάλουμ Λιντς, ο οποίος θα βιώσει τις περιπέτειες του προγόνου του Αγκουιλάρ, όπως τις έζησε εκείνος στην Ισπανία κατά τον 15ο αιώνα. Ο Κάλουμ θα ανακαλύψει πως κατάγεται από μια μυστηριώδη φατρία, τους Εκτελεστές, που διαθέτουν εκπληκτικές ικανότητες και γνώσεις, ικανές να του δώσουν την ώθηση και την ισχύ να ανατρέψει την οργάνωση των Ναιτών που δρα στο σήμερα.

Μαζί με τον Fassbender που η πρώτη του φωτογραφία ντυμένου την στολή του ιππότη, μόλις διέρρευσε από το στούντιο, στο φιλμ συμμετέχει και η Γαλλίδα ηθοποιός, τιμημένη και με Όσκαρ Marion Cotillard, το σενάριο υπογράφει η ομάδα των Bill Collage, Michael Leslie και Adam Cooper, ενώ η επίσημη παγκόσμια ημερομηνία εξόδου είναι 21η Δεκεμβρίου 2016.

του Woody Allen. Με τους Joaquin Phoenix, Emma Stone, Parker Posey, Jamie Blackley

Κι άντε το φιλέ το πέρασες...

του zerVo (@moviesltd)

Παρότι κατάμεστο το στάδιο στο κεντρικό κορτ, εντούτοις επικρατεί νεκρική σιγή, μπροστά στον τελευταίο πόντο του ματς, που πρόκειται να κρίνει την έκβαση του αγώνα. Η ρακέτα στο σφιγμένο χέρι σου σχεδόν γλιστρά από τον ιδρώτα που την τυλίγει, δείχνεις όμως αποφασιστικός στο να μην αφήσεις την ευκαιρία να πάει χαμένη και να χαρίσεις την νίκη που μέχρι τώρα σου ανήκε στον αντίπαλο. Το δυνατό σμας του απέναντι, δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια, με ένα γερό τέντωμα όμως, απαντάς με ένα περίτεχνο ρεβέρ. Το μπαλάκι κατευθύνεται στο άλλο γήπεδο με βασανιστικά αργή ταχύτητα και προς μεγάλη σου έκπληξη βρίσκει στο πάνω μέρος του φιλέ και ανασηκώνεται. 50 / 50 σε ποια μεριά θα κάτσει, μισές οι πιθανότητες να βγεις νικητής ή χαμένος. Με αγαλλίαση εντέλει το αντικρίζεις να αναπαύεται στην μεριά του έτερου διεκδικητή, που ανήμπορος δεν καταφέρνει να αντιδράσει. Σηκώνεις το βλέμμα ψηλά στον γαλανό ουρανό, γεμάτος χαρά που τα κατάφερες. Είναι και η τελευταία εικόνα που θα δεις στην ζωή σου, αντιλαμβανόμενος το μαχαίρι που ο επίδοξος Γκίντερ Πάρτσε, φανατικός οπαδός του αντιπάλου, σού καρφώνει στην καρδιά...

Καινούργια θέση εργασίας, καινούργια πρόκληση στην καριέρα του καθηγητή φιλοσοφίας Έιμπ Λούκας, αυτή που θα του δοθεί στο περιφερειακό πανεπιστήμιο Μπρέιλιν, του παραθαλάσσιου Νιούπορτ, στην Πολιτεία του Ρόουντ Άιλαντ. Μια άφιξη που θα αναστατώσει τον θηλυκό πληθυσμό της σχολής στην θωριά του όμορφου σαραντάχρονου ακαδημαϊκού, που σύντομα θα δείξει το ερωτικό ενδιαφερον προς το πρόσωπο του, είτε από μεριάς των συναδέλφων του, όπως η σεξουαλικά ακόρεστη (αν και στεφανωμένη) Ρίτα, είτε από εκείνη των ξεπεταγμένων μαθητριών του, όπως είναι η από καιρό σε μόνιμο, πλην αμφιβόλου συναισθηματικής αξίας, δεσμό, Τζιλ.

Ο μοναχικός και απόμακρος Έιμπ όμως δεν δείχνει διάθεση να ενδώσει στις προτάσεις τους. Ο Έιμπ δεν δείχνει καλά. Είναι ψυχικά ζορισμένος, φορτισμένος από μια μικρή κρίση μέσης ηλικίας στην οποία εισέρχεται, είναι άδειος ψυχικά και δεν μοιάζει να έχει το παραμικρό ενδιαφέρον για την ζωή, για το επάγγελμα, για την καθημερινότητα που την αντικρίζει σαν στείρα ρουτίνα. Ο σπινθήρας που θα ζωντανέψει και θα δώσει νόημα στην ζωή του ζορισμένου μέσα στις σκέψεις του δασκάλου, θα εμφανιστεί όταν ακούγοντας λάθρα την σπαραχτική αφήγηση μιας μάνας, που νιώθει προδομένη από την δικαιοσύνη, καθώς χάνει την κηδεμονία των παιδιών της, εξαιτίας των κατευθυνόμενων αποφάσεων του τοπικού διεφθαρμένου δικαστή. Η θεϊκή εντολή, μόλις δόθηκε στον εκδικητικό Άγγελο Έιμπ: Ο αξιότιμος Σπάνγκλερ πρέπει να πεθάνει!

Δεν που βρίσκει το λοιπόν το νόημα της ζωής του ένας (εσωτερικά0 κατατρεγμένος. Ούτε στην επιστήμη του, ούτε στην θηλυκή αγκάλη, ούτε στην επαφή με τόσο κόσμο που τον περιβάλλει, μα στην σοσιολογική αντίδραση, με (ανείπωτες είναι η αλήθεια) πράξεις που δεν του έχει αναθέσεις ουδείς. Αυτοάνοσα θα πάρει μόνος του την απόφαση και μαζί το ενδεχόμενο ρίσκο, να καθαρίσει τον μάταιο τούτο κόσμο, από ένα απόβρασμα, έχοντας πλήρη άγνοια κινδύνου για το τι θα συμβεί αν και εφόσον αυτή του η παραβατική και ανάρμοστη δράση αποκαλυφθεί. Προσοχή όμως, γιατί εδώ μιλάμε και για ταινία, που κάπου θα πρέπει να τσιγκλίσει και το κατιτίς του θεατή της. Ο Έιμπ δεν έχει άμεση σχέση με τον λειτουργό του Νόμου, δεν τον έχει ματαδεί, στον ίδιο δεν έχει κάνει κάποιο κακό, δεν τον έχει πονέσει. Απλά, έτσι, από του πουθενά, ένας τιποτένιος ουσιαστικά άνθρωπος, ντύνεται την στολή του τιμωρού και εκτελεί - ΟΚ, όχι με πιστολιά, αλλά με "πορτοκαλάδα" - τον διαφαινόμενο εχθρό του.

Κι εκεί κάπου μπάζει το σενάριο, που μάλλον είχε ξεχασμένο κάτω από άλλες χαρτούρες σενάριο, του πάντα αριστεύσαντα σε αυτό το κομμάτι Woody Allen, στην τελευταία του 79 Μαΐων ζωής δημιουργία. Ο πολυβραβευμένος κι αγαπημένος σε αμέτρητες στιγμές της πορείας του σκηνοθέτης, αφού καταφέρνει να κτίσει ένα περιβάλλον μιας κλειστής, επαρχιακής, τίγκα στο κουτσομπολιό και την ίντριγκα κωμόπολης, ως μικρογραφία των μεγαλύτερων αστικών συγγενών της, αδυνατεί να φτιάξει χαρακτήρες ικανούς που θα μπορούσαν να κεντρίσουν την ματιά της πλατείας. Πολλοστό πάλεμα του Wood να φτιάξει ένα έστω αξιοπρεπές φλιπ σάιντ του ευρηματικού Match Point, που πλατειάζει πολύ νωρίς χρονικά και χάνει την γοητεία του, όπως είχε συμβεί και με το προ δεκαετίας σχεδόν και κάπως σοβαρότερο στην υφή του Cassandra's Dream.

Μπανάλ καταστάσεις και ανέκδοτα που σίγουρα έχεις ξανακούσει από τον ίδιο, δίνοντας σου την εντύπωση πως ο ντιρέκτορας έχει χάσει είτε την μνήμη του πως κάπου, κάποτε στα έχει επαναλάβει, είτε έχει απολέσει την διάθεση του να τα πει με τον γνώριμο ευχάριστο παλμό του. Κι να δεν υπήρχε μόνιμα στο φόντο η ψιλο-σουίνγκ μουσική επένδυση να χτυπάει σε γοργό τέμπο, είναι πολύ πιθανόν τα βλέφαρα να τσούγκριζαν από την ανία. Ειδικά στο τελευταίο βιράζ, που υποτίθεται πως οι σφυγμοί θα τσιμπούσαν σε μπιτ, κάπως παραπάνω κι ενώ το έγκλημα πλησιάζει στην (πιθανή) αποκάλυψη του.

Κεντρικό πρόσωπο του στόρι, ο δασκαλάκος που δεν είναι και τόση λεβεντιά, ένας αντισυμβατικός χαρακτήρας, αγέλαστος, πότης, φλερτάκιας καθηγητής, που μάλλον στα ενενήντα λεπτά δράσης του, καταντά αποκρουστικός στην θωριά ακόμη και του πιο θετικά προδιατεθειμένου να τον αποδεχθεί. Χαλαρή η ερμηνευτική απόδοση του Phoenix, που έχει συνηθίσει στην διαδρομή του το κοινό να τον κρίνει ως ασυμπάθιστο και μακρινό του, είτε αποδίδοντας ρόλους ανήθικων σαν τον Gladiator, είτε φτιάχνοντας περσόνα ευαίσθητη και θλιβερή όπως στο Her. Είναι βέβαιο πως κανείς δεν ανέμενε τον Irrational Man για να κρίνει την αξία του, είναι επίσης σίγουρο όμως, πως παίζοντας για πρώτη φορά υπό την καθοδήγηση του τελειομανή Allen, υπήρχαν υψηλές προσδοκίες που δεν έγιναν πραγματικότητα. Ακόμη χειρότερα, η πιο πρόσφατη μούσα του Woody, αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη δουλειάς του διαχρονικά, η Emma Stone, βλέπει εαυτόν ως ερωτική ενζενί στο κάδρο δύο back II back αποτυχημένων στιγμών του, μετά το ακόμη χειρότερο και σαφώς πιο υπνωτικό από ετούτο, Magic In The Moonlight.

Για πες: Όχι ιδιαίτερα ευρηματικό στην διαλεκτική του, που δημιουργεί τάσεις ναυτίας ενίοτε, ρίχνοντας ακαριαία παλμούς μετά το φονικό, εκεί που κάπως η μηχανή πήρε κομματάκι μπρος, το πιο πρόσφατο φιλμ του Allen, περνά πανεύκολα στην λήθη του αναγνώστη του, ελάχιστες στιγμές μετά την πτώση των τίτλων τέλους του. Πέραν της ομολογουμένως σωστής ατμόσφαιρας που καρέ καρέ έκτισε ο παρολίγον 80χρονος, έτερον ουδέν όμως, για ένα πόνημα που ούτε στα αστεία μπορεί να το πάρει κανείς, ούτε στα σοβαρά, στην πιθανή διάνοιξη διαλόγου των όσων ας πούμε με μεταφορικό τόνο αφηγείται...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 26 Αυγούστου 2015 από την Odeon

του gaRis (@takisgaris)

Ούτε βόας είναι, μήτε κροταλίας. Μηδέ ο Σάκης ο Ρουβάς να παίζει χαλαρουίτα τον Διόνυσο στας Επιδαύρους και να άδει βροντοφωναχτά το Άξιον Εστί. Είναι όντως ο παγκοσμίως πιο ντουλαπάτος γκέης άραγες, η διαχρονικώς κρυφή μπίγιοτς του Travolta; Πόσο στοιχίζεται η Risky Business -καθολική άγνοια κινδύνου στο πλήρες φάσμα της ζήσης του με τη Σαϊεντόλοτζυ; Ρε συ Τομ έπιασες τα 53 παλουκάρι μ’ και cineχίζεις να κρεμιέσαι (10 συναπτές λήψεις για 90'' σταντ) από τα αρεόπλανα στα 5,000 πόδια χωρίς body double; Γιατί έτσι, απλά επειδή το μπορείς και δύνασο. Γιατί είσαι ο ίδιος ηθοποιάρας των Magnolia και Collateral, διότι είσαι Γεννημένος (όλμοουστ) την 4η Ιουλίου και είσαι ο μόνος ηθοποιός στον πλανήτη που ως παραγωγός πήρες τις Επικίνδυνες Αποστολές κοντά δυο δεκαετίες πίσω και τις φέρνεις στην 5η συνέχεια, όχι απλά να κοιτάζουν στα ομάθια τον κρυοκώλη Bond, αλλά να τον αφήνουν τελέπα και κάθιδρο. Thomas Cruise Mapother IV, τι κι αν δεν έγινες φραγκισκανός παπάς, ευτύχησες να στεφθείς ο Πάπαρος της κατασκοπευτικής περιπέτειας στην αισίως έκτη δεκαετία σου επί τση Γης. Respect και SHOUT OUT.

$150M μπατζετιά, ψύχραιμα τάβγαλε ντομέστικ μόνο σε τρεις βδομάδες. Για 4η φορά μαζί με το πουλέν του Christopher McQuarrie (Valkyrie, Edge of Tomorrow σενάριο - Jack Reacher στο σκηνοθετικό σκαμπουδάκι) η μηχανή του Impossible τρέχει βολίδα, καινοτομώντας τεχνολογικά στο κυνήγι της δράσης (όταν τρελαθείς με το οσκαροφαβορί του Inarritu, The Revenant, θυμήσου ότι πριν από το μάγο Lubetzki  πρωτόδες την 6.5K Alexa 65 κάμερα εδωνάς, σε μια υποβρύχια λήψη της μιας ανάσας του Tom (για κανα 6λεπτο). Το στόρυ έχει μηδαμινή σημασία, τι κι αν το IMF (που κάνει και ΔΝΤ, λολ ρε!) πάει για κλείσιμο και ο Χαντ παίρνει στο κατόπι τον ενδιαφέροντα ως βίλαιν Sean Harris, κορυφαίο του Συνδικάτου που λυμαίνεται τη βρετανική MI6 εξ’ού και Rogue Nation. Ούτε καν η σουηδέζα Rebecca Ferguson ως Hunt girl δε κλέβει πλάνα από τον αιώνιο έφηβο. Άπαντες καλοί αλλά παραμένοντες περιφερειακοί χαρακτήρες από τον στακάτο κωμεντιάν Simon Pegg ως τον αυτοαναφορικό σε κωμική σκληράδα (σε στυλ Nicholson) Alec Baldwin.

All Eyes On You Tommy Boy! Καταδιώξεις από γης και αέρος, υποβρυχίως και αυτοκινητιστικώς. Κανείς δε σε σταματά. Είναι φανερό ότι δεν υποκρίνεσαι πια - ούτε εμείς ήρθαμε να δούμε πλοκή και αναπάντεχα γυρίσματα της τύχης σε μια πλήρως προβλεψιμάουα περιπέτεια που ήθελε τουλάχιστον ένα εικοσάλεπτο ψαλίδι. Τα δίνεις όλα στο παλκοσένικο για μας και εμείς ερχόμαστε για την πάρτη σου. Και στα επόμενα Reacher και Impossible - αμφότερα ήδη προανακοινωθέντα - και στην κόλαση τουγκέδερ για να σκάσουν οι οχτροί σου. Έτσι, για ένα μοναχά λόγο: Μας κάνεις να πιστεύουμε ότι όταν θέλεις στη ζωή κάτι τόσο πολύ όσο ο Tom Cruise τότε μπορείς να το πετύχεις, σκυλεύοντας ακόμη κι αυτόν τον πανδαμάτορα Χρόνο.

Έχοντας ήδη μια συνεργασία που τρέχει, στο In Dubious Battle, που θα κάνει την επίσημη πρεμιέρα του στις αίθουσες μέσα στο 2016, οι James Franco και Bryan Cranston, ανανεώνουν το ραντεβού τους στο ίδιο πλατό, σε μια κωμωδία, που από τα ονόματα των συντελεστών της, δείχνει αρκετά υποσχόμενη. Πρόκειται για την ταινία Why Him? που βασίζεται σε σενάριο του Nicholas Stoller (Get Him To The Greek, The Five Year Engagement) και υπογράφεται σκηνοθετικά από τον John Hamburg δημιουργό του κορυφαίου στο είδος Along Came Polly και του I Love You, Man. Ο μεγαλύτερος ηλικιακά της δυάδας, που έχει αποκτήσει φανατικό κοινό χάρη στην πολυετή του πορεία στο Breaking Bad, υποδύεται έναν γκρινιάρη πατέρα, που έρχεται σε ρήξη με την θυγατέρα του, ενόσω εκείνη δηλώνει σφόδρα ερωτευμένη με έναν πολυεκατομμυριούχο πλέιμπου - φυσικά αυτός είναι ο Franco. Η προαιώνια ρήξη πεθερού γαμπρού για μια ακόμη φορά βρίσκεται στο προσκήνιο (μην ξεχνάμε πως ο Hamburg ήταν ο σεναριογράφος του Meet The Parents) σε μια τυπική αμερικάνικη κομεντί που τα γυρίσματα της θα ξεκινήσουν στα τέλη του χρόνου με σκοπό να βγει στις αίθουσες, από την Twentieth Century Fox, μέσα στο 2016.

Βιογραφία που αφηγείται την γεμάτη σκαμπανεβάσματα διαδρομή του περίφημου ποδηλάτη Λανς Άρμστρονγκ είναι η ταινία The Program, που φέρνει κοντά τους Ben Foster στον ρόλο του κίβδηλου πρωταθλητή, Chris O'Dowd, Guillaume Canet και Jesse Plemons. Ο χαρισματικός Βρετανός σκηνοθέτης Stephen Frears (The Queen, Philomena) κρατά την διευθυντική μπαγκέτα στην παραγωγή της πάντα εκλεκτικής Working Title.

Τέσσερα πόστερς χαρακτήρων έδωσε στην δημοσιότητα το στούντιο, κάνοντας αναφορά στα βασικά πρόσωπα που εξιστορεί το φιλμ. με μονολεκτικές αναφορές από το εξώφυλλο του βιβλίου του ρεπόρτερ Ντέιβιντ Γουόλς, που πάνω στο βιβλίο του Seven Deadly Sins βασίστηκε το σενάριο του έργου που αναμένεται να κάνει πρεμιέρα στις 16 Οκτωβρίου 2015.

Ο Θρύλος
Ένα από τα διασημότερα ονόματα στον κόσμο, ο Λανς Άρμστγρονγκ κατάφερε ένα απίστευτο σερί νικών στον πιο δύσκολο και απαιτητικό αγώνα, τον περιβόητο Γύρο της Γαλλίας, του οποίου πρωταθλητής θα στεφθεί για επτά φορές! Η προσωπική του οδυνηρή ομολογία γύρω από την χρήση αναβολικών ουσιών, που τον βοήθησαν στο επίτευγμα θα σοκάρει φίλαθλο κοινό και φανατικούς του οπαδούς. Αλλά για ποιον ακριβώς λόγο είπε ψέματα? Και πως κατάφερε να ξεφύγει των ελέγχων για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα? Είναι ο Λανς, εκείνος o θριαμβευτής που επιβίωσε στην κόντρα του με τον καρκίνο, δημιουργώντας το ίδρυμα Livestrong ή ένας στυγνός αλήτης, ψεύτης και υποκριτής? Ένας ήρωας ή ένας αγύρτης?

Η Πηγή
Νικητής του Γύρου της Γαλλίας το 2006, ο Φλόυντ Λάντις υπήρξε πρώην συμπαίκτης του Αρμστρονγκ στην ίδια ομάδα, έχοντας για μεγάλο διάστημα διαρκή πρόσβαση κοντά του, όσο κανείς άλλος. Η σχέση τους, που έφτασε σε κορυφαία επίπεδα, δημιούργησε μια περίπλοκη κατάσταση, που εντέλει οδήγησε στην τελική αποκάλυψη της αλήθειας και στην κατάρρευση της σαθρής αυτοκρατορίας του ποδηλάτη.

Η Επιστήμη
Βασικός συντελεστής της επιτυχίας του Άρμστρονγκ ο Δρ Μικέλε Φεράρι, είναι εκείνος που έχει συνδέσει το όνομα του με τα μεγαλύτερα σκάνδαλα ντόπινγκ όλων των εποχών, καθώς η μελέτη του πάνω στα αναβολικά, επηρέασε σε τέτοιο βαθμό την απόδοση των ποδηλατών, σε βαθμό που να αλλάξει η ιστορία του αθλήματος για πάντα. Δημιουργός ενός εκ των κορυφαίων προγραμμάτων παράνομης, μα κυρίως μη ανιχνεύσιμης ενδυνάμωσης.

Η Αλήθεια
Όλα όσα κατάφερε μέσα από δεκατρία ολόκληρα χρόνια έρευνας στην αποκάλυψη του ψεύτικου πρωταθλητή κι μιας από τις μεγαλύτερες απάτες στα αθλητικά χρονικά, ο Ντέιβιντ Γουόλς, όπως αναφέρονται στο σύγγραμμα του Επτά Θανάσιμα Αμαρτήματα. Έχοντας απέναντι του έναν θρύλο που λατρεύεται από εκατομμύρια πιστών οπαδών, πως θα μπορέσει να τον γκρεμίσει από τον βουτηγμένο στο ψέμα θρόνο του?

Στις δικές μας αίθουσες, η ταινία The Program, ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί.

Δίχως να δοθούν πειστικές εξηγήσεις, γεγονός που αυξάνει την ίντριγκα γύρω από το μυστηριώδες συμβάν, ανακοινώθηκε η απομάκρυνση του αστέρα Bruce Willis, από το καστ της καινούργιας - ατιτλοφόρητης ακόμη - ταινίας του Woody Allen. Εκεί που ο βετεράνος ηθοποιός θα συνυπήρχε μαζί με τους Jesse Eisenberg, Blake Lively, Parker Posey, Kristen Stewart, Carey Stoll και πολλούς ακόμη ερμηνευτές. Οι πρώτες πληροφορίες κάνουν λόγο για αδυναμία του Bruce να αντεπεξέλθει στο απαιτητικό ωράριο της παραγωγής, καθώς συνάμα πρέπει να συμμετάσχει και στις πρόβες του θεατρικού του Μπρόντγουέι Misery, εκεί που θα κρατήσει τον ένα από τους δύο βασικούς ρόλους της ανατριχιαστικής ιστορίας. Μια δικαιολογία που δεν μοιάζει να πείθει κανέναν όμως, εφόσον ο Willis ήταν γνωστό πως θα ανέβει στο σανίδι από τις αρχές του χρόνου και τέτοιου είδους ζητήματα προγραμματισμού υποτίθεται πως θα ήταν λυμένα. Από την άλλη μεριά οι πρώτες φωτογραφίες από τα γυρίσματα στο Λος Άντζελες έκαναν την εμφάνιση τους στις αρχές της εβδομάδας, με την μορφή του Willis να παίζει διαρκώς σε πρώτο πλάνο, γεγονός που αποδεικνύει πως δεν συνέτρεχε ο παραμικρός λόγος (από τους προαναφερόμενους) να εκδιωχθεί από το πρότζεκτ. Συνεπώς το πιθανότερο θα ήταν ο Willis να ήρθε σε ρήξη με τον πολυβραβευμένο σκηνοθέτη για αδιευκρίνιστη αιτία, αν και δεν πρέπει να αποκλειστεί η περίπτωση ακραίου επεισοδίου μεταξύ του νευρωτικού και ιδιαίτερα απαιτητικού στο σετ Allen και του εκρηκτικού ενίοτε Die Hard, για τον οποίο πολλοί συνεργαζόμενοι μαζί του κατά το παρελθόν, όπως ο Antoine Fuqua και ο Kevin Smith είχαν εκφράσει παράπονα για την συμπεριφορά του στα γυρίσματα.