Movies Ltd

Μπαίνοντας στην αίθουσα ένιωθα το ίδιο ακριβώς συναίσθημα με εκείνο που θυμάμαι με είχε κυριεύσει πριν από καμιά δεκαπενταριά χρόνια στην προβολή του Bug's Life. Με την συγκίνηση να με έχει συνεπάρει από την πρώτη φορά που στο πανί αντίκρισα τον χορευτικό γλόμπο της Pixar στο ορόσημο για το κινηματογραφικό σκίτσο του Toy Story, περίμενα με αγωνία το επόμενο βήμα του στούντιο που ξεπήδησε από τα σπλάχνα της Disney. Η συνέχεια της πρωτοπόρου μπράντας λίγο πολύ γνωστή σε όλους. Το animation έχει βαδίσει μερικά έτη φωτός παραπέρα χάρη στην κομπανία του Lasseter, δίνοντας την έμπνευση και σε άλλους εξίσου ικανούς να επιδείξουν τις ικανότητες τους στο πάλαι ποτέ αποκαλούμενο καρτούν. Η Laika είναι μια τέτοια περίπτωση δημιουργικής ομάδας, που δείχνει σεβασμό στο genre, που με την πρώτη της δημιουργία, την ευαίσθητη Coraline του Henry Selick, αρίστευσε τεχνικά και θεματικά, δείχνοντας πως η Pixar έχει αντάξιους συνοδοιπόρους στο διάβα της. Εντύπωση που επιβεβαίωσε η sophomore - αμερικανιστί - ταινία που φέρει την σφραγίδα της εταιρίας από το Όρεγκον...

Δεν υπάρχει ούτε ένας κάτοικος στην μικρή πόλη του Μπλάιθ Χόλοου της Μασαχουσέτης που να μην πιστεύει πως κάτι περίεργο συμβαίνει με τον δωδεκάχρονο πιτσιρικά Νόρμαν, που διαρκώς συμπεριφέρεται παράξενα, συνομιλεί με αόρατους ανθρώπους στον δρόμο και μόνιμα μοιάζει απόμακρος και φοβισμένος. Ακόμη κι οι γονείς του νιώθουν πως το παιδί τους δεν πολυστέκει στα καλά του, αφού στις ελεύθερες ώρες του είναι πάντα αποτραβηγμένος στην σοφίτα του σπιτιού τους, παρακολουθώντας κλασσικές ταινίες τρόμου συντροφιά, όπως υποστηρίζει, με την γιαγιά του, που εδώ και καιρό, τους έχει αφήσει χρόνους. Κανείς δεν μπορεί όμως να αντιληφθεί πως ο μικρούλης, διαθέτει την αλαφροΐσκιωτη ικανότητα να βλέπει φαντάσματα και να συνομιλεί με τα πνεύματα των νεκρών, ιδιότητα που πλέον έχει γίνει μέρος της τρομακτικής καθημερινότητας του.

Μια μεταφυσική κατάσταση που σύντομα θα εκτραχυνθεί, από την στιγμή που το στοιχειό του άρτι πεθαμένου περιθωριακού του θείου θα τον προετοιμάσει για την έλευση του Κακού και το ξύπνημα των περιφερόμενων μακαρίτιδων από τον τάφο, που θα σκορπίσουν στην πόλη ντελίριο τρόμου. Οι φοβιτσάρηδες γρήγορα θα νιώσουν την τρίχα να σηκώνεται στην θωριά των ανατριχιαστικών - έστω και από πλαστελίνη - ζόμπις. Οι πιο έμπειροι όμως - μαζί τους και ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα Νόρμαν - από τα φιλμικά ξυπνήματα των νεκροζώντανων, είναι προετοιμασμένοι πως πίσω από την παρουσία των κουρελιάρηδων σκελετωμένων, κρύβεται κάποιο μυστικό, μια παλιά ιστορία που δεν επιτρέπει στις ψυχές τους να αναπαυθούν εν ειρήνη. Κι εκεί εμφανίζεται το - όχι και τόσο βαθύ, μα το ParaNorman δεν απευθύνεται μόνο σε οξύνους ενήλικες - νόημα του στόρι που συνυπογράφουν ο Sam Fell και ο Chris Butler, το έμπειρο ντουέτο σχεδιαστών με κορυφαία δείγματα δουλειάς το διασκεδαστικό Flushed Away και το όχι ιδιαίτερα πετυχημένο Desperaux.

Μέσα από ένα φλασμπακ στον χρόνο, τρεις περίπου αιώνες πριν, η περίπτωση του Νόρμαν παραλληλίζεται με εκείνη της συνομήλικης του παιδούλας που κυνηγήθηκε άγρια από την Ιερά Εξέταση, για τα παρά φύση παροράματα της. Πολλοί πιστεύουν πως οι φωτιές και τα λιντσαρίσματα του 18ου αιώνα ανήκουν στο παρελθόν, η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική, αφού στο υποτίθεται προοδευτικό σήμερα, ο ιδιαίτερος, ο ξεχωριστός, ο έστω περίεργος, αντιμετωπίζεται με βδελυγμό και περιθωριοποίηση από τον μικρόκοσμο του.

Για πες: Πλέον αποτελεί απαίτηση από τον σινεφίλ, η σχεδιαστική αρτιότητα να συνυπάρχει με την σεναριακή υπόσταση. Ο ParaNorman, τα καταφέρνει μια χαρά και στους δύο τομείς, υποστηρίζοντας από την μια μεριά το απίθανα δύσκολο είδος του stop motion, που στην τρισδιάστατη θωριά του θα έκανε ακόμη και τον μάγο Tim Burton να υποκλιθεί βαθιά, αλλά και στέλνοντας, μέσα από την creepy και με έξυπνο χιούμορ απλότητα του, ένα κοινωνικό μηνυματάκι, προς άπαντες, μικρούς (κυρίως) και μεγάλους. Δεδομένα - πέντε περίπου μήνες πριν την ανακοίνωση από την Ακαδημία - υποψήφιο στην τρομερά ενδιαφέρουσα και υψηλής δυσκολίας οσκαρική κατηγορία του Animation.