Movies Ltd

Πιθανότατα για τον λόγο πως ήταν ο δημιουργός της πλέον εκρηκτικής περιπέτειας της νιότης μου, να τον θεωρούσα σαν τον πιο ικανό στο να φτιάχνει τις πιο προσεγμένες ταινίες δράσης. Προσωπική άποψη που ο Tony Scott, από το 1986 που ανέδειξε σε αστέρι πρώτου μεγέθους τον Tom Cruise, στο ουράνιο και ακόμη αξεπέραστο σε ότι έχει να κάνει με φιλμικές αερομαχίες Top Gun, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν την απογοήτευσε. Αντιθέτως πάντοτε περίμενα με έντονο ενδιαφέρον κάθε καινούργια του δουλειά, γνωρίζοντας πως και δημιουργική άποψη θα διέθετε και τα στοιχεία που θα την έκαναν να ξεχωρίζει από αυτές που αποκαλούμε action movies του σωρού. Και σε καμία περίπτωση τέτοια δεν υπήρξε ούτε καν το Deja Vu, η χειρότερη στιγμή πιστεύω της καριέρας του, που σεναριακά του βγήκε κάτι περισσότερο από υπερβολή επιστημονικής φαντασίας.

Ένα φιλμ που πρωταγωνιστής του υπήρξε ο Denzel Washington, ο ηθοποιός δηλαδή που συνεργάστηκε περισσότερο από κάθε άλλον με τον Βρετανό σκηνοθέτη. Μαζί έκαναν από την εποχή του αγωνιώδους εν πλω Crimson Tide, ακόμη το In The Line Of Fire, το ριμέικ του The Taking Of Pelham 123 και το σιδηροδρομικό Unstoppable, εκεί που ο μικρότερος αδελφός της οικογένειας Scott (και λιγότερο προβεβλημένος σε σύγκριση με τον αδελφό του Ridley) απέδειξε πως με τις σωστές προοπτικές λήψης, μπορείς να προσφέρεις την απίστευτη εμπειρία του ανεξέλεγκτης πορείας τρένου.

Το Ασταμάτητο έμελλε να είναι και το κύκνειο άσμα του ικανότατου Tony, σε μια καριέρα που ξεκίνησε στις αρχές των 80s, με εκείνο το πειραγμένο χόρορ The Hunger, με το αταίριαστο ανσάμπλ Bowie - Deneuve - Sarandon. Μιας πορείας που είχε τις εμπορικές της στιγμές, με το πρώτο σίκουελ του μέγκα χιτ Beverly Hills Cop, του ιλιγγιώδους The Days Of Thunder και του σούπερ χάι τεκ The Enemy Of The State, τις ημιαποτυχίες The Last Boy Scout, The Fan, Spy Game και Domino, αλλά και του εμπνευσμένου True Romance, έργου που συγκαταλεγεται στα κορυφαία του crime thriller genre και που κατά γενική ομολογία υπήρξε ότι καλύτερο είχε να επιδείξει αυτή η τριαντάχρονη διαδρομή πίσω από την κάμερα.

Διαδρομή που τερματίστηκε άδοξα το πρωινό της 20ης του Αυγούστου, όταν ο σκηνοθέτης έδωσε τέρμα στην ζωή του, σε ηλικία 68 ετών,  πηδώντας από την γέφυρα του Βίνσεντ Τόμας, λίγο έξω από το Καλιφορνέζικο Λονγκ Μπιτς. Σίγουρα πλέον δεν θα έχω να περιμένω επόμενη περιπέτεια από τον Εγγλέζο, που δεν θα εστιάζει στην φανφάρα, παρά στην ικανότητα χειρισμού της κάμερας. Από την άλλη μεριά όμως η κληρονομιά που έχει αφήσει πίσω του, με χαρακτήρες που εκτόξευσαν στα ύψη την φήμη της αυτοκρατορίας του Bruckheimer, όπως ο ιπτάμενος αετός Μάβερικ, ο φιλοπόλεμος καπετάνιος Ράμσευ κι ο άσος του βολάν Κόουλ Τρικλ, είναι ανεκτίμητη. R.I.P.