Το Δικό μας Βαλς

της Sarah Polley. Με τους Michelle Williams, Luke Kirby, Seth Rogen, Sarah Silverman


Ε, κάθε μέρα κοτόπουλο, κοτόπουλο...
του zerVo
Αντρικό το προνόμιο μέχρι τα τώρα. Και που άλλοτε συνοδευόταν από την ώριμη συμβουλευτική παρότρυνση προς την νύφη, της έμπειρης ηλικιωμένης, συνήθως μαμάς, για υποχώρηση, προκειμένου να διατηρηθεί το σπιτικό ακέραιο, αφού μια φορά κι έναν καιρό είχε περάσει κι εκείνη τα ίδια και χειρότερα, μα με την επιμονή της τον επανέφερε τον αχάριστο μπερμπάντη στα νερά της. Αλλάξαν τα ήθη, αλλάξαν οι εποχές και οι παντελονάτες πλέον κυρίες, δίχως τον φόβο του ακραίου κακοχαρακτηρισμού από τον στενό περίγυρο, δείχνουν πιο απελευθερωμένες κι έτοιμες να τα τινάξουν όλα στον αέρα, προκειμένου να κάψουν την βαρεμάρα της σιγουριάς. Μια τέτοια περίπτωση ορίζει και η "εγώ τα σπάω, εγώ πληρώνω" μαντάμ του μελαγχολικού ρομάντζου που αφηγείται το Take This Waltz.

Εδώ και πέντε χρόνια, το ζευγάρι της όμορφης Μάργκο και του συνεσταλμένου Λου, αποτελεί το καμάρι της γειτονιάς των προαστίων του Τορόντο. Αγαπημένοι και δίχως να δίνουν την παραμικροί αφορμή για κοινωνικό σχόλιο, ορίζουν το αψεγάδιαστο υπόδειγμα για την γεμάτη μικροπροβλήματα παρέα τους. Έως ότου στην ζωή της όμορφης Καναδέζας, μπει ο προκλητικά γοητευτικός γείτονας, Ντάνιελ, ένας χαρισματικός ανεξάρτητος καλλιτέχνης και ενίοτε ερασιτέχνης κούλης, που στην μονότονη καθημερινότητα της θα σπείρει ζιζάνια απιστίας. Όσο η συμπεριφορά του συμβίου της όμως είναι γεμάτη μέλια και γλυκόλογα, αν και της περνά διαρκώς από το νου, δεν τολμά να κάνει το απαγορευμένο βήμα.

Πόσο μπορεί όμως να αντέξει αυτή την επαναλαμβανόμενη ρουτίνα, της τραγουδιστής καλημέρας,  του αγκαλιασμένου ξυπνήματος και του παγωμένου αστείου στη μπανιέρα? Και για πόσο καιρό θα μπορεί να γεύεται το ίδιο, νοστιμότατο και σε διάφορες παραλλαγές, κοτόπουλο, που ο καλός της ειδικεύεται ως αναγνωρισμένος συγγραφέας μαγειρικής, δίχως να ξεσπάσει τρέχοντας στην θερμότατη αγκαλιά του πολλά υποσχόμενου γειτονόπουλου? Η Sarah Polley και στο δεύτερο σκηνοθετικό της βήμα, μετά το Away From Her, τοποθετεί στην μέση του σεναρίου της, ένα προβληματισμένο ερωτικό τρίγωνο, προβάλλοντας μια διόλου σπάνια ιστορία που πανεύκολα θα μπορούσε να συμβαίνει στο διπλανό σου διαμέρισμα. Με γνώμονα της αισθητικής της την λιτότητα, προσώπων και διαλόγων και κινούμενη πάνω στην τροχιά του ρεαλισμού, η Polley ζωγραφίζει με ζεστά χρώματα την γωνιά της (όποιας) μεγαλούπολης, για να αναδείξει τα συνεχή ερωτηματικά που ταλανίζουν τους μοντέρνους αστούς. Δίνοντας συνάμα και την συμβουλή της, στους οσονούπω παρατημένους, πως άπαξ κι έχουν συνηθίσει την εικόνα της καλής τους, καθισμένη στη λεκάνη του μπάνιου, πάει το πουλάκι του έρωτα πέταξε. Πάμε γι άλλα τώρα...

Για πες: Η Michelle Williams, η πρωθιέρεια του σύγχρονου indie αμερικάνικου σινεμά, συνεχίζει να υποδύεται ρόλους αντιπαθέστατους στην αντρική ματιά. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως μια από τις πλέον χαρισματικές κι ελπιδοφόρες ερμηνεύτριες, δεν πιάνει τα γνωστά υψηλά της στάνταρντς, ως αλλοπρόσαλλης, άστατης, έως και ανήθικης σκεπτικής θήλυ, έχοντας σαν άξιους παραστάτες τον συμπαθέστατο όσο ο χρόνος περνά Seth Rogen και τον μορφονιό - πέτρα σκανδάλου Luke Kirby. Ειδικής μνείας χρήζει η παρουσία της Sarah Silverman πάντως, που δίνει τον ορισμό του γυναικείου υποστηρικτικού σιγόντου σε τουλάχιστον τρεις δραματικής υφής σεκάνς, εκ των οποίων η τελευταία, ανήκει στο ύστατο φρενήρες εικοσάλεπτο, που μετατρέπει μια boring ταινία σχέσεων, σε πραγματικά ξεχωριστή.






Στις δικές μας αίθουσες? Στις 23 Αυγούστου 2012 από την Odeon

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική