Τα κινηματογραφικά δάκρυα που μοίρασε μέσα από τις εικόνες της, στα μάτια των ευαίσθητης ψυχής θεατών αναρίθμητα. Πάντοτε μέσα από ένα αισιόδοξο πρίσμα, που ακολουθούσε την σκεπτική του όλα θα πάνε καλά, η Nora Ephron, υπήρξε εκείνη που πήρε το ανώριμο είδος της ρομαντικής κομεντί και το ταξίδεψε, είτε με την σεναριακή της έμπνευση, είτε με την σκηνοθετική της καθοδήγηση πολλά μίλια παραπέρα. Πόση είναι η απόσταση από την Νέα Υόρκη μέχρι το Σιάτλ? Ίσως και περισσότερο. Η αναφορά φυσικά στην θεματική του ενός - Sleepless In Seattle - από τα τρία rom com που η ίδια μέσα σε μια δεκαετία επιμελήθηκε δεν είναι τυχαία. Από την στιγμή που έδωσε την ιδέα της στον Rob Reiner για να παρουσιάσει την πιο αξιομνημόνευτη ρομαντζαδούρα της πρόσφατης φιλμικής ιστορίας (When Harry Met Sally) μέχρι το You've Got Mail, που για δεύτερη φορά έσμιξε στο πανί τον ερμηνευτικό βασιλιά των 90s Tom Hanks και την πριγκίπισσα του Zewasoft, Meg Ryan, το genre γνώρισε μια πρωτόγνωρη αποθέωση από το κοινό, γνωρίζοντας μια χρυσοφόρα πραγματικά περίοδο, που δυστυχώς δεν είχε συνέχεια. Ούτε εμπορικά, ούτε όμως και καλλιτεχνικά. Δεν είναι τυχαίο πως τόσο για τον Χάρι, όσο και για τον Ξάγρυπνο, η Ephron έφτασε μέχρι τις πεντάδες της απαιτητικής Οσκαρικής κατηγορίας του πρωτότυπου screenplay, λογαριασμό που είχε ανοίξει από το 1983 για το συγκλονιστικό θέμα της Silkwood με την Streep.

Την θρυλική δηλαδή μορφή, που υπήρξε η πρωταγωνίστρια του κύκνειου άσματος της Ephron, προ διετίας, υποδυόμενη την αεράτη τηλεοπτική μαγείρισσα στο Julie And Julia. Στα κοντά σαράντα χρόνια που διήρκεσε η καριέρα της είχε επίσης αξιομνημόνευτες στιγμές στο συγκινητικό Michael με τον Travolta, όπως και στο Lucky Numbers, στο κεφάτο Mixed Nuts με τον Steve Martin και στο Bewitched,  ριμέικ της ομώνυμης τηλεοπτικής επιτυχίας με την Kidman. Η Nora Ephron έφυγε από την ζωή σε ηλικία 71 ετών, έχοντας υπηρετήσει με αξιοπρέπεια την έβδομη τέχνη, κατορθώνοντας όσο ελάχιστοι κινηματογραφιστές να συνδυάσει σε σωστές αναλογίες την συγκίνηση, το έξυπνο χιούμορ και το συναίσθημα. R.I.P.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική