Το Χρέος

του John Madden. Με τους Helen Mirren, Tom Wilkinson, Ciarán Hinds, Jessica Chastain, Marton Csokas, Sam Worthington, Jesper Christensen


Εκδίκηση σε Δεύτερο Χρόνο
του zerVo
Για να κάνουμε και λίγη πολιτική κουβέντα, οι καλοί μας οι Εβραίοι, ως τι είναι καταχωρημένοι σήμερα στην νεοελληνική συνείδηση μας? Με εκείνο το προσωπείο του μηχανορράφου, παμπόνηρου, κυρίαρχου των λόμπι και των υπόγειων διεργασιών ή χάρη στην έντονη φιλία που έχουμε αναπτύξει εσχάτως ως κράτη, πρόκειται για την συμπαθέστερη σε εμάς φυλή, που μαζί τους μπορούμε να φτιάξουμε μια κραταιά συμμαχία, που θα κυριαρχήσει της Μεσογείου και όχι μόνον. Οποιαδήποτε μουτσούνα κι αν θέλουμε να φορέσουμε στους φέροντες στο στήθος το 'Αστρο του Δαυίδ, θα πρέπει να παραδεχτούμε πως ως λαός έχει καταφέρει να πετύχει απίστευτα επιτεύγματα βασισμένος στην εθνική του συνοχή και στην μνήμη του ιστορικού του παρελθόντος, που κάνει σημαία σε κάθε του κίνηση. Με τους κανόνες ηθικής - να η γέφυρα με το σενάριο του The Debt - να παίζουν μονίμως σε πρώτο πλάνο φυσικά.

Τέλη της δεκαετία του 70, με τον ψυχρό πόλεμο να βρίσκεται στο απόγειο του, τριάδα μαχητών της Μοσάντ, αποτελούμενη από δύο άντρες και μια γυναίκα, θα αναλάβει την ριψοκίνδυνη αποστολή απαγωγής ενός πρώην σφαγέα των Ναζί, που πλέον εργάζεται ως γυναικολόγος στο περιθωριοποιημένο Ανατολικό Βερολίνο. Τριάντα χρόνια μετά, το τρίο δοξάζεται ακόμη στο Ισραήλ με τιμές ηρώων, παρότι ο φονικός γιατρός, ουδέποτε οδηγήθηκε σε μια δίκαιη δίκη ως εγκληματίας πολέμου, εφόσον εξοντώθηκε από την οργάνωση επιχειρώντας να αποδράσει. Κάποιες σύγχρονες ενδείξεις που καταφτάνουν από την μακρινή Ουκρανία, δείχνουν πως ο διαβόητος Ντίτερ Βόγκελ, ζει ακόμη εσώκλειστος σε γηροκομείο του Κιέβου...

Ανατροπή δηλαδή των όσων γνώριζαν μέχρι στιγμής οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες για την δράση των τριών μελών τους, που βαθιά μέσα τους - εκμεταλλευόμενοι και τα στεγανά της πρώην λαοκρατικής Γερμανικής Δημοκρατίας - έκρυβαν ένα θανάσιμο μυστικό. Μοναδικός τρόπος εξιλέωσης, η εκδίκηση σε δεύτερο χρόνο, μιας και το κτήνος πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο να πεθάνει, όπως απαιτεί ο κώδικας τιμής. Το φιλμ του υπερ-υπερτιμημένου John Madden, που έχει μείνει στην ιστορία τιμώμενος με το πιθανά πιο άδικο Όσκαρ σκηνοθεσίας στην ιστορία του θεσμού - για τον νερόβραστο Shakespeare In Love - όμως, δεν ακολουθεί τον λογικό ειρμό μιας ίντριγκας που εξελίσσεται στο παρών, αλλά περιπλέκεται σε δύο ιστορίες, που χρονικά κινούνται σε δύο τροχιές, τώρα και τώρα, μπερδεύοντας σημαντικά τον θεατή στην πορεία του ποιος είναι ποιος, αλλά και μπλέκοντας σε υποιστορίες, που έχουν να κάνουν με τον αδιάφορο συναισθηματικό κόσμο των εβραίων κατασκόπων.

Για πες: Κάτι που συμβαίνει κατά βάση στο πρώτο μισό του The Debt, που λαμβάνει χώρα στην πάντοτε ενδιαφέρουσα ως μουντό σκηνικό πρώην διχοτομημένη γερμανική μεγαλούπολη, χρησιμοποιώντας όμως υπερβολικά αργούς ρυθμούς, που πιότερο υπνωτίζουν, παρά ξεσηκώνουν το θριλερικό αίσθημα. Μια αδικία που συντελεί δηλαδή το χαώδες σενάριο του Kick Ass Matthew Vaughn, παρέα με την ανέμπνευστη καθοδήγηση, πρωτίστως στα πρόσωπα ερμηνευτών κορυφαίου επιπέδου, όπως η Mirren, ο Wilkinson κι ο Hinds, που εδώ μάλλον βγήκαν παγανιά με την καρτέλα ενσήμων, μπας και κολλήσουν κανένα παραπάνω, συντάξεως επερχομένης και λιγότερο σε εκείνα των γοητευτικών νεαρότερων αντίστοιχων ενσαρκώσεων τους Chastain, Csokas και Worthington, που πήραν πολύ πιο σοβαρά τους ρόλους τους, αν κρίνω από το γελοία τονισμένο εγγλέζικο αξάν, δίχως εκείνοι να το δικαιούνται...






Στις δικές μας αίθουσες, 20 Οκτωβρίου 2011 από την UIP

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική