X-Men: Η Πρώτη Γενιά

του Matthew Vaughn. Με τους James McAvoy, Michael Fassbender, Kevin Bacon, Rose Byrne, Jennifer Lawrence, January Jones, Nicholas Hoult, Lucas Till, Oliver Platt


Μεταλλαγμένοι και Υπερήφανοι
του zerVo
Marvel ή DC? Έχει μεγάλη πλάκα και ιδιαίτερο γούστο να συμμετέχεις δηλώνοντας οπαδός της μιας ή της άλλης προμηθεύτριας πολύχρωμων και φανταστικών ιδεών, των περιπετειωδών κινηματογραφικών ονείρων, παίρνοντας ανοικτά θέση στην κόντρα των αιωνίων της κόμικ φιλοσοφίας. Η δική μου τάση, πάντοτε έγερνε προς την μεριά των ερυθρόλευκων - φυσικά - της Πέμπτης Λεωφόρου, δίχως αυτό να σημαίνει βεβαίως πως στην τεράστια ποικιλία που έχει αναδείξει φιλμικά η παρέα του Stan Lee, δεν έχει παρουσιάσει και μετριότητες. Εκτιμώ όμως πως η κορυφαία στιγμή μεταφοράς θέματος από το παλπ στο σελιλόιντ, έχει Marvelική προέλευση και Singerική υπογραφή. Δεν είναι τυχαίο που έντεκα ολόκληρα μετά τους πρώτους X-Men, που ανέτρεψαν ολοκληρωτικά την έννοια των σινεματικών υπερηρώων, έρχεται το πρίκουελ, να κουμπώσει άψογα το προγενέστερο πάνω στο σοφά μελετημένο πρωτότυπο. Γι αυτό και το αρχικό μέρος του ριμπούτ φροντίζει να αποτίνει φόρο τιμής στον κορυφαίο πρώτο διδάξαντα, παρουσιάζοντας σε copy paste την ίδια ακριβώς συγκλονιστική εισαγωγή. Πάμε λοιπόν. Πολωνία, 1944...

Με τις μνήμες στο μυαλό του ακόμη ολοζώντανες, από την οικογενειακή τραγωδία που έζησε στο Άουσβιτς, ο Έρικ Λένσερ, ζει και αναπνέει με έναν και μοναδικό σκοπό. Να εκδικηθεί τον τραγικό θάνατο των γονιών του, αλλά και τα δεινά που πέρασε στο στρατόπεδο σαν πειραματόζωο, εξαιτίας των ιδιαίτερων ικανοτήτων του, να μαγνητίζει οτιδήποτε μεταλλικό, εξολοθρεύοντας τον βασικό υπαίτιο. Έναν πρώην Ναζί, που δυο δεκαετίες μετά τον πόλεμο, κυκλοφορεί ελεύθερος με το όνομα Σεμπάστιαν Σο και μέσα στο παρανοϊκό του μυαλό έχει καταστρώσει πλάνο μιας καινούργιας παγκόσμιας σύρραξης. Ένα σχέδιο, την ύπαρξη του οποίου δεν αγνοούν οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, που προκειμένου να αντιμετωπίσουν μια άγνωστη σε εκείνους δύναμη, θα ζητήσουν την βοήθεια ενός χαρισματικού νεαρού τηλεπαθητικού επιστήμονα, Τσαρλς Εξέβιερ.

Την στιγμή που ο Σο, δια μέσου των ικανοτήτων του ολιγομελούς στρατού μεταλλαγμένων, έχει κατορθώσει να στρέψει τις κάνες των δύο Υπερδυνάμεων μεταξύ τους, ο Εξέβιερ και ο Λένσερ, θα αποφασίσουν να τον πληρώσουν με το ίδιο νόμισμα. Αναζητώντας σε όλη την χώρα, άτομα που η υπόσταση τους δεν περιορίζεται από τους φυσικούς κανόνες, ώστε να σχηματίσουν την ομάδα των mutants που θα σταθεί εμπόδιο στις φιλοπόλεμες ορέξεις του...

Αυτό που με ελκύει περισσότερο στο First Class, είναι που λειτουργεί σαν ένα μακροσκελές intro, επεξηγηματικό κομμάτι που διαθέτουν σε αποκλειστικότητα τα πρώτα μέρη των σινεσίριαλς, που δίνει τις απαντήσεις σε καίρια ερωτηματικά για την πορεία και την εξέλιξη των X-Men. Πως έγινε η πρώτη επαφή των δύο διασημότερων προσωπικοτήτων της ιστορίας? Πως η γνωριμία εξελίχθηκε σε αδελφική φιλία? Πως η ψυχική τους ισορροπία επέδρασε στις τελικές τους επιλογές και για ποιο λόγο οι δρόμοι τους χώρισαν ολοκληρωτικά, οδηγώντας στην υπέρτατη κόντρα? Και τέλος πότε και με ποια αφορμή τους αποδόθηκαν τα ονόματα, με τα οποία είναι πλέον διάσημοι? Ο έμπειρος από το Kick Ass Matthew Vaughn κτίζει την ίντριγκα του, με μεθοδικότητα και ιδιαίτερη προσοχή για να μην σκοντάψει σε σεναριακό σκόπελο και ακούσει τα εξ αμάξης για ενδεχόμενη ασυνέπεια στο ορίτζιναλ από τους αμέτρητους fans του σίριαλ. Στην ζυγαριά της action movie μάλιστα, προτιμά να ρίξει παραπάνω κιλά στην μεριά της μελέτης των χαρακτήρων, τόσο των δύο κεντρικών, αλλά και των ουκ ολίγων περιφερειακών, περιορίζοντας σε σημαντικό βαθμό τις εφετζίδικες σεκάνς, στοιχείο που δεν με χάλασε διόλου θα έλεγα. Αντίθετα οι λιγότερες από άλλες φορές, πλην εξαιρετικά μελετημένες βροντερές στιγμές, λειτουργούν πιο πολύ σαν γεφυράκια, ανάμεσα στις ταχύτατες σεναριακά σκηνές της εξέλιξης, που βάζουν το ένα κομματάκι του παζλ μετά το άλλο στην θέση που του πρέπει. Την ίδια στιγμή που ο Singer και οι συν αυτώ γραφιάδες, εκμεταλλεύονται άψογα την χρονική συγκυρία του ψυχρού πολέμου και της Κουβανικής αναταραχής, για να αποδώσουν μια ιδιαίτερη, ξεχωριστή διάσταση στα πραγματικά περιστατικά. Σε τέτοιο βαθμό, που στο φινάλε μπορεί και να αναρωτηθείς "βρε μπας κι έγιναν έτσι τα πράγματα το 62' στην Καραϊβική?"

Για πες: Φινάλε χορταστικό και πλήρως επεξηγηματικό για το πως γεννήθηκε στ' αλήθεια ο θρύλος των X-Men, που θέτει τις βάσεις για μερικές ακόμη συνέχειες του πρίκουελ, έχοντας μάλιστα εντοπίσει στα πρόσωπα των χαλαρά ανταποκρινόμενων στις απαιτήσεις James McAvoy και Michael Fassbender, πανάξιους συνεχιστές της ποιότητας του ντουέτου Stewart και McKellen, που υποδύονται τους ίδιους ακριβώς ρόλους, σε γηραιότερη φόρμα. Αν και πρέπει να ομολογήσω πως πέραν της Mystique, που είναι η μοναδική γνώριμη από την λοιπή φράξια των πρωτοεμφανιζόμενων μεταλλαγμένων - άντε κάπου να έχει πάρει το μάτι μου στο Last Stand και τον Beast - κανείς άλλος από την παρέα των πρώτων κινηματογραφικών X δεν παρελαύνει από τα καρέ της Πρώτης Γενιάς. Σύμφωνοι, τα λίγα δευτερόλεπτα του Γούλβεριν Jackman, που με μια του ατάκα αποστομώνει τους πάντες, αρκούν μόνο ως ορεκτικό για το επόμενο επεισόδιο...






Στις δικές μας αίθουσες, 9 Ιουνίου 2011 από την Odeon


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική