Movies Ltd

του Terrence Malick. Με τους Brad Pitt, Sean Penn, Jessica Chastain

Προσηλυτιστείτε για να σωθείτε...

του zerVo

Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πλέον ιντριγκαδόρικα αλληγορικά παραμύθια της Παλαιάς Διαθήκης, είναι εκείνο που περιγράφει τις περιπέτειες του Ιώβ. Του πλούσιου εκείνου Ιουδαίου, που ενώ ο Θεός του έστειλε τα πάνδεινα - χρεωκοπία, πόνο, απώλεια, αρρώστιες - εκείνος ουδέποτε απαρνήθηκε την πίστη του. Πιασάρικα εδάφια που οι περιφερόμενοι προσηλυτιστές χρησιμοποιούν κατά κόρον σήμερα, για να στρατολογήσουν πιστούς στις ευρέως διαδεδομένες θρησκείες τους, βασισμένοι στην ανάδειξη της ανείπωτης οντότητας του πλάστη, που όσο εύκολα μπορεί να μοιράσει αγαθά, άλλο τόσο γρήγορα μπορεί να τα ζητήσει πίσω. Φιλοσοφία που ο σύγχρονος μελετητής, οπτικοποιεί, μετατρέποντας την σε κινηματογραφική αφήγηση, με σκοπό την πληρέστερη ανάλυση αυτού του θρησκευτικού πάρε δώσε. Αν οι δέκτες του μηνύματος αυτού είναι φίλοι προσκείμενα στα πιστεύω του, ίσαμε που χαρίζουν στον ποιητή και τον Χρυσό Φοίνικα. Αν όχι, ούτε που μπορείς να φανταστείς μέχρι που μπορεί να φτάσει η διένεξη...

Πενταμελής μεσοαστική φαμίλια, που κτίζει το δικό της όνειρο, αμέσως μετά το πέρας του μεγάλου πολέμου, νιώθει βαθιά μέσα της το κτύπημα της μοίρας, εξαιτίας της απώλειας του ενός παιδιού της. Σαράντα χρόνια μετά, ο ψυχικά ζορισμένος μεγαλύτερος γιος της οικογένειας, ακόμη δεν έχει φτάσει στον τελικό προορισμό της αναζήτησης, για τους κρυφούς λόγους που οδήγησαν στον θάνατο του μικρότερου αδελφού του.

Ασαφής χρονικά η εξέλιξη. Στην εναρκτήρια σεκάνς, ο θεατής βιώνει τον πόνο των γονιών, που αναρωτιούνται γιατί επιλέχθηκαν εκείνοι να βιώσουν τον καημό του νεκρού τέκνου. Η θεϊκή απάντηση άμεση. Εγώ δημιούργησα, εγώ έκτισα, εγώ ανύψωσα, εγώ τεστάρω τις αντοχές σας. Τα βγάζετε πέρα κόντρα στις πιο αντίξοες συνθήκες, συνεχίζοντας να επισκέπτεστε την εκκλησία κάθε Κυριακή? Αν ναι, έχει καλώς. Αν όχι, το επαναδιαπραγματευόμαστε. Στο δεύτερο μέρος της αφήγησης, ο σκηνοθέτης επιλέγει, με μεγαλύτερη συναίσθηση του χρονικού ειρμού, καρτ ποστάλ, από την πορεία των Ο' Μπράιαν, από το μηδέν και την γνωριμία του αρσενικού και του θηλυκού, στην γέννηση των καινούργιων ατόμων του σπιτιού, στο μεγάλωμα τους, σωματικά και πνευματικά, μέσα στα πλαίσια των συντηρητικών αρχών που θέτει ο πατέρας.

Κι εκεί κάνει την εμφάνιση του το κόλπο του Malick. Νάσου οι δύο δρόμοι που καλείται να επιλέξει ο άνθρωπος, όταν ξεκινά το ταξίδι του σε αυτό τον μάταιο κόσμο. Της χάρης, που αποτυπώνεται στην βελούδινη μορφή της πιο φιλελεύθερης, συμπονετικής, φίλιας μάνας, και της φύσης, όπως απεικονίζεται στο άτεγκτο πρόσωπο του άντρα, που σκληραγωγεί τους γιους του, προετοιμάζοντας τους για τον πόλεμο. Ένα πόλεμο, που στην πραγματική του μορφή - του Βιετνάμ? της Κορέας? - κάποια στιγμή θα αποσπάσει από την αγκαλιά του το ένα του παιδί, διαλύοντας την όποια ευτυχία έχει προσαρμοστεί μέχρι ώρας.

Για πες: Από αισθητικής άποψης, το πόνημα του δημιουργού των μόλις πέντε ταινιών, σε χρονικό εύρος τεσσάρων δεκαετιών, εναλλάσσει εικόνες πραγματικότητας και θεϊκής παρέμβασης, με το γνώριμο αρμονικό ύφος που διακρίνει τον Malick. Στιγμές της γέννεσης ανοίγουν κουβέντα με πλάνα της καθημερινότητας, όψεις του big bang συνομιλούν με τον εσωτερικό κόσμο, των κινούμενων μορίων. Ποτισμένα με μελωδίες αυστηρές, Mahlerικές, που εξαιτίας της τελειότητας τους δεν τους αντιστέκεσαι. Τελειότητα... Αν όλα ήταν άρτια θα αναρωτηθείς, που υπάρχει το λάθος στο σύμπαν και δεν τηρείται η συνέχεια? Τα πάντα επιδέχονται βελτίωσης, ακόμη και ο ίδιος ο οργανωτής των πάντων. Αρκεί να του δώσεις την ψήφο εμπιστοσύνης σου, διατείνεται ο σκηνοθέτης, φορώντας την μουτσούνα, εκείνων των περιφερόμενων με τα ονειρικά περιοδικά ανά χείρας, που υπόσχονται αιώνια γαλήνη, προσδοκώντας ανάσταση νεκρών. Φάτσα που με απώθησε Terry. Κοίτα να την βελτιώσεις, για να είμαστε φίλοι ξανά. Μέσα στα επόμενα σαράντα δημιουργικά σου χρόνια...

Στις δικές μας αίθουσες, 25 Μαΐου 2011 από την Odeon

Rewind /// Trailer - The Tree Of Life