Ένα ταξίδι, ένα όνειρο, μια απόδραση... Ξεχωριστή περίπτωση αυτή η ταινία. Από εκείνες που δεν βοηθιούνται - τουλάχιστον εμπορικά - από το δίλεπτο πρόμο βιντεάκι, με τις στιγμές εκείνες που θα ωθήσουν τον θεατή να το επισκεφτεί στην σκοτεινή αίθουσα. Το ομολογεί άλλωστε και μόνος του ο δημιουργός στις λίγες εξομολογητικές σειρές, που μοίρασε η παραγωγή στο δελτίο τύπου: "Στους Ιππείς, η αλληγορία έχει τον πρώτο λόγο και ύστερα οι ήρωες". Πως να περάσεις λοιπόν μέσα στο τρέιλερ, αυτό που θες να πεις με άλλο τρόπο, να συμπιέσεις την σκέψη σου τόσο πολύ, ώστε να πετύχεις το σωστό διαφημιστικό? Αδύνατον! Γι αυτό επειδή μάλλον λίγοι θα αντιληφθούν τι ακριβώς συμβαίνει στους Ιππείς της Πύλου, την πρώτη (για δεύτερη?) δημιουργία του πολυτάλαντου Νίκου Καλογερόπουλου, ας επιχειρήσω να βάλω μια τάξη. Φουκαράς, υπερδανειζόμενος ηθοποιός, ονόματι Τηλέμαχος, που δεν μπορεί να τα βγάλει πλέον πέρα, αποφασίζει να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα, προκειμένου να γλυτώσει από τις δαγκάνες του Τειρεσία και τις συνέπειες του νόμου. Αφού τον περιμαζέψει ένα σκουπιδιάρικο, θα τον οδηγήσει σε μια απομονωμένη περιοχή κοντά στην Πύλο, όπου ο χαμένος στην απόγνωση μέχρι τα χθες ΔυΝηΤικός κακομοίρης, θα ανακαλύψει ξανά τον εαυτό του, θα ονειρευτεί και πάλι, κάτι που του είχε στερήσει η μιζέρια και η ανέχεια της πόλης.


Με την σπαρακτική φωνή της Βιτάλη, για χορωδία, μιας νεοελληνικής τραγωδίας με βάση ομηρικές μνήμες της Οδύσσειας, που δεν φείδεται συμβολισμών και μεταφορών, ο Καλογερόπουλος υπόσχεται να προσφέρει μια ανατρεπτική κοινωνικοπολιτική σάτιρα, πολυεπίπεδης ανάλυσης. Συνοδοιπόροι στην προσπάθεια του, πρωταγωνιστές που μαζί τους στο παρελθόν έχει συνεργαστεί με επιτυχία, όπως ο Κιμούλης, ο Σπυριδάκης, η Βάνα Μπάρμπα, ο Ηλίας Λογοθέτης κι ο Δημήτρης Καμπερίδης. Προσωπικά πάντως, πολύ θα ήθελα να είμαι από εκείνους που θα ανακαλύψουν αν η θεματική ανταποκρίνεται στον ρεαλισμό ή στην φαντασία, για να κερδίσω το παστελάκι Λάμπου, που κρυφά έχει ταξει ο σκηνοθέτης και που είναι από τα αγαπημένα μου...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 10 Μαρτίου 2011