Μάρμαντιουκ

του Tom Dey. Με τις φωνές των Owen Wilson, Emma Stone, Steve Coogan, Fergie και τους Lee Pace, Judy Greer, William Macy


Σκυλίσια Ζωή
του zerVo
Η φαμίλια των Γουίνσλοου είναι πανέτοιμη να μετακομίσει από την ηρεμία του Κάνσας, στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια, σε ένα ολοκαίνουργο σπίτι με όλα τα κομφόρ, προσφορά της νέας δουλειάς του μπαμπά σε μια εταιρία σκυλοτροφών. Μαζί με τα μέλη της οικογένειας, παρόν στην νέα περιπέτεια θα δηλώσει και ο αγαπημένος τους σκύλος, ο θηριώδης Μάρμαντιουκ, Τεράστιος και λίγο λέω, αφού το τετράποδο ανήκει στην ράτσα των δανέζικων μολοσσών, οι οποίοι υπό κανονικές συνθήκες ξεπερνούν σε ύψος τους διακόσιους είκοσι πόντους. Εντυπωσιακό! Πόσο μάλλον που μια τέτοια γιγάντια σκυλίσια φιγούρα χωρά εδώ και 55 χρόνια στα μικροσκοπικά κουτάκια των εφημεριδίσιων κόμικ, δια χειρός του σκιτσογράφου Brad Anderson που εμπνεύστηκε τις διασκεδαστικές της περιπέτειες, με συνέπεια να τιμηθεί γι αυτό με όχι λίγα βραβεία από την αντίστοιχη αμερικάνικη ένωση. Η μορφή του Marmaduke μετά το πέρασμα της από τις μικρές οθόνες ως πολύχρωμο animation στα τέλη της δεκαετίας του 70, χάνοντας όμως κατά κράτος από το αντίπαλον δέος που ακούει στο όνομα Σκούμπι Ντου, επιχειρεί με την σύμπραξη των ειδικών εφέ να διαβεί και το κατώφλι της κινηματογραφικής αίθουσας. Προκαλώντας να παρακολουθήσουν τις χαριτωμένες κουταμάρες του, οι θεατές της πολύ, πολύ μικρής ηλικίας.

Για πες: Λογικότατο άλλωστε αφού δεν έχει ιδιαίτερο νόημα για έναν ενήλικα να παρακολουθεί για μιάμιση ώρα έναν ομιλούντα την ανθρωπολαλιά σκύλο να κάνει σερφινγκ, να χορεύει, να διοργανώνει ξέφρενα πάρτι, να ερωτεύεται και να προσκαλεί για δείπνο την αγαπημένη του. Το κύριο επίτευγμα της δημιουργίας του Tom Dey, είναι που με την χρήση των υπολογιστών πετυχαίνει σε ικανοποιητικό βαθμό τον συγχρονισμό ομιλίας και κίνησης του στόματος των ζώων, μα μέχρι εκεί. Όλα τα σλάπστικ αστειάκια με τις βουτιές στις πισίνες, τις ανακατωσούρες στο πάρκο και τις ζημιές που προκαλεί στο σπιτικό το άτσαλο σκυλί, απευθύνονται αποκλειστικά και μόνο στο κοινό της πρωινής τηλεοπτικής ζώνης του Σαββατοκύριακου και ελάχιστα είναι ικανά να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μεγαλύτερων σινεφίλων...






Στις δικές μας αίθουσες, 2 Σεπτεμβρίου 2010 από την Odeon

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική