Περισσότερο ακτιβίστρια παρά σκηνοθέτης, η Ιρανή Shirin Neshat, δεν έχει αφήσει ούτε μισή γωνιά του κόσμου, που να μην έχει επισκεφτεί, προσδοκώντας να γνωρίσει σε όλους τα δεινά που έχει περάσει κατά καιρούς η πολύπαθη πατρίδα της. To Women Without Men, που στηρίζεται θεματικά στην νουβέλα του Shahrnush Parsipur, μιλά για το πως αντιμετώπισε τις γυναίκες το στρατιωτικό καθεστώς που ανέλαβε βίαια τα ηνία της χώρας το 1953. Τέσσερα πρόσωπα, μια πόρνη, μια επαναστάτρια, μια κοσμοπολίτισσα και μια σπουδάστρια, διώκονται με αφορμή τις πολιτικές τους πεποιθήσεις, αλλά με βασικό λόγο πως είναι γυναίκες. Και στο Ιράν, αυτή η ιδιότητα ισοδυναμεί με το μηδέν. Θεωρώ δεδομένο πώς θα φύγει η διάσημη φωτογράφος από το Λίντο με κάποιο βραβείο, μιας και η συμμετοχή της στο νησάκι, έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα. Όπως αμέτρητους συμβολισμούς έκρυβε ο περίπατος των συμμετεχόντων στο φιλμ, πριν εκείνοι διαβούν το κατώφλι του Παλάτσο, που διεξήχθη η πρεμιέρα. "Αυτή η ταινία μιλά όχι μόνο στον λαό του Ιράν, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι δικτάτορες μπορεί να έχουν αλλάξει μορφή και σχήμα, αλλά υπάρχουν και είναι ακόμη πιο αιμοσταγείς." τόνισε η μαχητική Neshat στην συνέντευξη που παρέθεσε.
