Ελάχιστοι είναι εκείνοι, που έχουν επιτύχει, να συνδέσουν το όνομα τους με μια ολόκληρη χρονική εκδοχή του φεστιβάλ των
Καννών. Σε αυτή την μικρή ομάδα, ξεχωριστή θέση κατέχει ο
Gaspar Noe, που κατόρθωσε το 2002, με το σκληρό πράγματι
Irreversible του, να κάνει ολόκληρη την Ριβιέρα να μιλά για εκείνον! Η επιστροφή του Γάλλου στο διαγωνιστικό κομμάτι της διοργάνωσης, γίνεται με το
Soudain Le Vide (Enter The Void), που σύμφωνα με τα μαντάτα που έρχονται από την Γαλλία, ακολουθεί πιστά το Δόγμα του να σοκάρει όσο το δυνατόν περισσότερο το κοινό. Το φιλμ είναι ένα ταξίδι. Μια διαδρομή ενός άντρα, λίγο πριν ξεψυχήσει, μέσω του πνεύματος του, στο χθες, το σήμερα και το αύριο, που αρνείται να αφήσει μόνη της στον κόσμο την αγαπημένη του αδελφή, γιατί της έχει υποσχεθεί πως ουδέποτε θα την εγκαταλείψει. "
Είναι μια ιστορία που στριφογυρνούσε στο μυαλό μου για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια και δεν μπορώ να σας ομολογήσω πόσες φορές την μετέτρεψα μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, λέει ο
Noe στην press conference
. Οι πρώτες μου ιδέες ήταν πιο σαφείς και αφηγηματικές ενώ οι μεταγενέστερες πιο αναφορικές και θετικές. Το Irreversible αποτελεί μια πρόβα για όσα συμβαίνουν στο Enter The Void. Εκεί δοκίμασα όλες τις ιδέες της ιπτάμενης κάμερας και των μεγάλων μονοπλάνων, που εδώ κυριαρχούν."
Με κοντά στις τρεις ώρες διάρκεια το φιλμ, μάλλον χρειάζεται μεγαλύτερης επεξήγησης από τον δημιουργό του: "Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να εξηγήσω το πρότζεκτ στους υποψήφιους
παραγωγούς. Αντίθετα με το Irreversible, όπου δεν υπήρχε σενάριο, μόνο μια ιδέα σε τρεις σελίδες, εδώ κουβαλούσε διαρκώς κουβαλούσα ένα τόμο, όπου περιέγραφα ακόμη και τα ειδικά εφε με κάθε λεπτομέρεια. Ήθελα η παρουσίαση μου είναι προσεγμένη μέχρι την εντέλεια. Βέβαια κατά την διάρκεια των γυρισμάτων μου έρχονταν διαρκώς ιδέες και έκανα πάμπολλες αλλαγές και όπως πιθανόν γνωρίζετε αυτές οι ιδέες είναι πάντοτε και οι καλύτερες!" Και σε ότι αφορά στις
Κάννες? "Δεν νομίζω πως κολυμπώ απέναντι στο κύμα. Σε κάθε περίπτωση το φεστιβάλ των Καννών είναι τόσο μεγάλο, διαθέτει τέτοιο βάθος, που υπάρχουν πάρα πολλά αντικρουόμενα κύματα, όχι μόνο ένα."
Ελάχιστοι είναι εκείνοι, που έχουν επιτύχει, να συνδέσουν το όνομα τους με μια ολόκληρη χρονική εκδοχή του φεστιβάλ των Καννών. Σε αυτή την μικρή ομάδα, ξεχωριστή θέση κατέχει ο Gaspar Noe, που κατόρθωσε το 2002, με το σκληρό πράγματι Irreversible του, να κάνει ολόκληρη την Ριβιέρα να μιλά για εκείνον! Η επιστροφή του Γάλλου στο διαγωνιστικό κομμάτι της διοργάνωσης, γίνεται με το Soudain Le Vide (Enter The Void), που σύμφωνα με τα μαντάτα που έρχονται από την Γαλλία, ακολουθεί πιστά το Δόγμα του να σοκάρει όσο το δυνατόν περισσότερο το κοινό. Το φιλμ είναι ένα ταξίδι. Μια διαδρομή ενός άντρα, λίγο πριν ξεψυχήσει, μέσω του πνεύματος του, στο χθες, το σήμερα και το αύριο, που αρνείται να αφήσει μόνη της στον κόσμο την αγαπημένη του αδελφή, γιατί της έχει υποσχεθεί πως ουδέποτε θα την εγκαταλείψει. "Είναι μια ιστορία που στριφογυρνούσε στο μυαλό μου για περισσότερα από δεκαπέντε χρόνια και δεν μπορώ να σας ομολογήσω πόσες φορές την μετέτρεψα μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα, λέει ο Noe στην press conference. Οι πρώτες μου ιδέες ήταν πιο σαφείς και αφηγηματικές ενώ οι μεταγενέστερες πιο αναφορικές και θετικές. Το Irreversible αποτελεί μια πρόβα για όσα συμβαίνουν στο Enter The Void. Εκεί δοκίμασα όλες τις ιδέες της ιπτάμενης κάμερας και των μεγάλων μονοπλάνων, που εδώ κυριαρχούν."
Με κοντά στις τρεις ώρες διάρκεια το φιλμ, μάλλον χρειάζεται μεγαλύτερης επεξήγησης από τον δημιουργό του: "Ήταν ιδιαίτερα δύσκολο να εξηγήσω το πρότζεκτ στους υποψήφιους παραγωγούς. Αντίθετα με το Irreversible, όπου δεν υπήρχε σενάριο, μόνο μια ιδέα σε τρεις σελίδες, εδώ κουβαλούσε διαρκώς κουβαλούσα ένα τόμο, όπου περιέγραφα ακόμη και τα ειδικά εφε με κάθε λεπτομέρεια. Ήθελα η παρουσίαση μου είναι προσεγμένη μέχρι την εντέλεια. Βέβαια κατά την διάρκεια των γυρισμάτων μου έρχονταν διαρκώς ιδέες και έκανα πάμπολλες αλλαγές και όπως πιθανόν γνωρίζετε αυτές οι ιδέες είναι πάντοτε και οι καλύτερες!" Και σε ότι αφορά στις Κάννες? "Δεν νομίζω πως κολυμπώ απέναντι στο κύμα. Σε κάθε περίπτωση το φεστιβάλ των Καννών είναι τόσο μεγάλο, διαθέτει τέτοιο βάθος, που υπάρχουν πάρα πολλά αντικρουόμενα κύματα, όχι μόνο ένα."
